LAND ROVER S I

LAND ROVER S I

Historia firmy Rover zaczęła się w 1877 r. w Coventry zaczynając od produkcji maszyn do szycia w 1884 r. rowerów a w 1902 r. pierwszych motocykli. Następnym krokiem w rozwoju firmy była produkcja od 1904 r. własnego auta Model 8 HP z jednocylindrowym chłodzonym powietrzem silnikiem i pierwszą w dziejach motoryzacji centralną ramą rurową. Rowery i motocykle były produkowane do 1924 r. Kryzys światowy okresu międzywojennego doprowadzilł firmę prawie do upadku. Wtedy to jednak trafili do firmy bracia Maurice i Spencer Wilks, którzy uratowali firmę Rover od bankructwa. Nazwa firmy od tego czasu zaczęła się kojarzyć z luksusowymi limuzynami klasy średniej i wysoką jakością wykonania.Wybuch II wojny swiatowej był równoczesnie końcem produkcji aut, zakłady przeszły na produkcję wojenną produkując i remontując silniki lotnicze.W tym czasie Tom Barton i Gordon Bashford u Rovera opracowali silnik odrzutowy B 26 tak dobry, że prototypy i prawa licencyjne przekazano do zakładów Rolls-Royca uzyskując w zamian prawa do produkcji silnika lotniczego Merlin i jego czołgowej mutacji Meteor. Koniec wojny postawił dyrekcję Rovera w trudnej sytuacji. Lukratywne wojskowe zamówiena zostały anulowane, zakłady w Coventry zrównane z ziemią przez Luftwaffe i brak funduszy na rozwój nowych modeli aut osobowych. Do tego ambitne plany produkcji modelu przedwojennego niwieczyły trudności materiałowe. Najtrudniej było o blachę stalową, którą rząd brytyjski przydzielał głównie firmom produkującym na eksport. Przełom nastąpił gdy na początku 1947 r Wilks Spencer odwiedził swojego brata Maurice na farmie Tros Yr Afon. Oglądając wojennego Willysa konia roboczego farmy spytał brata “co zrobisz gdy on więcej nie pojedzie” Maurice odpowiedział “Kupię innego”. Maurice Wilks główny konstruktor zakładów Rover który dzięki doświadczeniu z własnym Willysem dostrzegł lukę na brytyjskim rynku:brak samochodu terenowego krajowej produkcji. W tym samym tygodniu konstruktorzy Tom Barton i Gordon Bashford służbowo odwiedzili swego szefa na farmie aby przekonać się co do wspaniałych właściwosci Jeepa. Wiosną 1947 r. sprecyzowano założenia konstrukcyjne samochodu Spencer Wilks powiedział krótko “zróbcie coś prostego”. Miał on być podobny do Jeepa, ale nie jego kopią. Jego użytkownikami mieli być farmerzy używać go do przewozu drobnych ładunków i napędu maszyn rolniczych. Projekt był ograniczony skromnymi finansami i będącym do dyspozycji parkiem maszynowym. Zgodnie z planem miało być wykorzystanych jak najwięcej podzespołów z modeli Rovera, a elementy karoserii wykonane z prostych arkuszy blachy aluminiowej. Prace na konstrukcją Land Rovera rozpoczęto od odwiedzin złomowiska gdzie zakupiono dwie ramy Willysa używając ich jako podstawy do budowy prototypu. Tłumaczy nam to rozstaw pierwszej serii 80 cali. Rozwiązanie takie przyjęto ze względu na brak doświadczenia w konstruowaniu ramy pojazdu terenowego w Roverze i napięte terminy produkcyjne. Do budowy dwu prototypów wykorzystano też Willysowskie mosty napędowe, amortyzatory, resory, oraz skrzynię redukcyjną. Silnik o pojemności 1389 cm z Rovera 10, a skrzynia biegów i układ hamulcowy pochodziła z Rovera P2. Pierwsze dwa prototypy nie miały drzwi, a kolumna kierownicza i siedzenie była umieszczona centralnie.

Budowa prototypów zajęła niecałe dwa miesiące, a jazdy próbne odbywały się w końcu lata 1947 r. Po zakończeniu pełnego programu prób prototypu 4 września kierownictwo Rover Company Ltd. podjeło decyzję o podjęciu produkcji 48 pojazdów serii zerowej przedprodukcyjnej.

W tej serii Land Rovera zastosowano nową ramę skonstruowaną przez Bashforda, każda jej podłużnica była zespawana z dwóch arkuszy blachy, cztery takie elementy spawano na krawędziach uzyskując sztywną ramę, którą następnie cynkowano. Silnik 1.4 l. okazał się za słaby i zastąpiono go większą jednostką Rover P3 o pojemności 1595 cm i mocy 37 kW. Kierownica i siedzenie wróciło w zależności od wersji na prawą czy lewą stronę. Karoseria dostała drzwi i trochę mniej zaokrąglone błotniki. W międzyczasie jednym z przedseryjnych aut Maurice Wilks pojechał zrobić generalną próbę na swoją farmę którą auto przeszło brawurowo tak że kierownictwo firmy Rover podjęło decyzję o produkcji seryjnej. Decyzją kierownictwa firmy Land Rover miał być pokazany 30 kwietnia 1948 r. na międzynarodowej wystawie motoryzacyjnej w Amsterdamie

Zademonstrowano dwa egzemplarze jeden z kierownicą po prawej stronie, stanowił część ekspozycji, podczas gdy drugi z kierownicą po lewej stronie służył do demonstracji. Land Rover był sensacją, tak za granicą jak i na wyspach brytyjskich prasa zamieszczała wyczerpujące opisy o możliwościach terenowych i wielofunkcyjności. Duży wpływ na sukces miała niska cena, jego standartowa wersja kosztowała 450 funtów. Osiągnięto ją nie dając do standartu drzwi, bocznych szyb, brezentowego dachu, uchwytu na koło zapasowe i korby rozruchowej do silnika. Do Land Rovera nie doliczano też brytyjskiego VATu tj.33% auto uznano jako maszynę rolniczę .W pierwszym roku produkcji z taśm montażowych zakładów Solihull zjechało 48 szt. serii zerowej i 32 szt produkcji seryjnej.W roku 1949 było zaplanowanych 5 tysięcy pojazdów ale wyprodukowano 6 tysięcy ze względu na duży popyt. Do seryjnych Land Roverów wprowadzono kilka drobnych ulepszeń. Zderzak był przykręcany w serii wstępnej był przyspawany do ramy, wzmocniono ramę która nie była już cynkowana, zmieniono skrzynię biegów na nowszą z osobowego P3. Opracowano też wersje specjalistyczne na bazie S I. Jedna z zabudowanym na stałe kompresorem druga z aparatem spawalniczy obie wersje napędzane od przekaźnika mocy.

Druga wesja karoserii to Station Wagon w produkcji od października 1948 r. Siedmio osobowy pojazd nie odniósł sukcesu, ponieważ podlegal wysokiemu podatkowi i kosztował 959 funtów. Do konca produkcji w 1951 r. wyprodukowano 641 szt.Od 1950 r. zaczęto produkować hard-top z stalowej blachy, cztery miesiące pózniej z aluminium, auto było station-wagon i nie było szykanowane podatkami. Od maja 1950 r. reflektory były nie zakryte siatką atrapy, pojawiły się elektryczne kierunkowskazy. Produkowane do 1957 r. modele serii I podano kilku modyfikacją ,wszystkie wprowadzono stopniowo. Te, na które się decydowano były wymuszone postępem technicznym oraz osiągnięciami konkurencji. W przypadku Land Rovera brano też pod uwagę opinię użytkowników. Na ich sugestie w 1954 r. zwiekszono rozstaw osi o 6 cali.

Nowy model, Land Rover 86, miał o 6 cali większy rozstaw, a o dodatkowe 3 cale wydłużono tył nadwozia. Równocześnie pojawił się Land Rover 107 który był dłuższy od modelu 80 o 30 cali. Numer modelu oznaczał rozstaw osi w calach. Wcześniej bo w 1952 r. silnik 1.6 dm zastąpiono nowszym i mocniejszym o pojemności 1997 cm o mocy 52 PS.Modele 86 i 107 były produkowane tylko przez dwa lata. W 1956 r. rozstawy osi obydwu wersji powiekszono o dodatkowe 2 cale. W ten sposób powstały Land Rover 88 i 109, a dodatkowe 2 cale było związane z zabudową nowego większego silnika. Tym razem był to nowy silnik wysokoprężny o pojemności 2052 cm.